Zoooo.... dat was een 'bijzonder' begin van de dag. We hadden om half 10 afgesproken met de gids om naar een mooie bron te gaan, beetje de natuur in, omdat we toch niet het kindertehuis zouden kunnen bezoeken. Dus op tijd opstaan en flink ontbijten voor zo'n fysiek dagje. Flink ontbijten zat er helaas niet in. Allemaal bijzondere Chinese gerechten waar een Hollands hoofd niet echt naar staat om 0830 uur. Go with the flow, dus toch maar hier en daar wat eruit gepikt, beetje rijstpap, wat groente, een kopje thee. Jasmijn was not amused... Terwijl we zaten te eten kwam de nanny met haar dochter plotseling binnen en bij ons zitten. Ze had een mooi kado voor Jasmijn, een armbandje, een kettinkje en een tijdschrift over Guiping. Ze deed opnieuw haar best om meer informatie over de andere meisjes te delen en te vergaren en liet fotoboekjes zien van andere families (o.a. fam. Andriesen :-)). Het leek ons goed om haar ons fotoboek je te geven dus dat hebben we gedaan.

Omdat we met de gids een afspraak hadden het gesprek toch maar afgerond, even tanden poetsen en dan klaar voor een lekkere wandeling, offf.... toch niet. Eenmaal bij de gids bleken de nanny en haar dochter met ons mee te gaan naar.... het kindertehuis. Um... Peter in zijn outdoorkloffie, ik in mn afgeknipte spijkerbroek en niet meer witte gympen, terwijl we nette kleding in de koffer hebben zitten. Nou ja, go with the flow dan maar... Met de bus naar de wijk van het nieuwe kindertehuis. Peter ondertussen besmuikt de financien checken om eventueel nog een gift te kunnen doen, wat min of meer gebruikelijk is. Helaas geen envelop bij zich. Nou ja, go with the flow... Eenmaal in de buurt blijkt dat we alleen de BUITENKANT van het huis gaan bekijken. Ooohhh...dus geen nette kleren en ook geen envelop met inhoud nodig! Bij het kindertehuis voor de deur een man ontmoet (een official denken we). De gids vraagt ons het fotoboekje te overhandigen. Ja jongeh! Die hebben we net aan de nanny gegeven. Blik Arnhemse meisjes en een paar ansichten van Nederland dan maar. Go with te flow. Door al het geschipper en gebrek aan koffie (en eten) ontwikkelt zich bij Peter en Jasmijn een koppijntje/humeurtje. Heel begrijpelijk, wat een gehannes. We spreken af dat we naar de enige coffee bar van Guiping gaan, dat is even een eindje maar dan heb je wel wat. Prima! De nanny en haar dochter haken af, wij sjouwen tussen de Chinezen door achter de gids aan naar de coffeebar. Ondertussen begint het te regenen (dus even parapluutjes kopen bij de Chinese Zeeman, ha! je krijgt ons niet gek hoor, go with the flow). Beetje zoeken in de achterafstraatjes van Guiping en daar is dan toch echt de coffeebar. Joep... Dicht....

Klaar ermee, het is warm, nat, Jasmijn loopt op de reservetank en Peters koppijn zet door. EVEN geen coffeebar of mooie bron. Dikke doei! Terug naar het hotel en hergroeperen. Nescafeetje uit de koffer, dutje doen, samen een verhaaltje lezen en lekker een banaantje eten die er bij het kraampje toch echt anders uitzag. Die flow flowt maar even lekker, wij go-en even niet mee. Vanaf half 5 zijn we weer van de partij!