We zijn goed aangekomen in Sanya op het tropische eiland Hainan. Palmbomen, strand, een resort aan zee EN een zwembad, rieten parasolletjes met ligbedden... Kortom alles erop en eraan. Dit was echt de droom van Jasmijn. China? Roots? Lekker boeiend, maar als er een wit strand met palmbomen is, wil ik erheen!

Opnieuw een zeer voorspoedige reis trouwens.Tot het eind van de straat van The Giggling Tree uitgezwaaid door 'Ushi', met de bus lekker via de snelweg in plaats van de provinciale weg vol hobbels, gaten en kamikazen, keurig op tijd ingecheckt, rustige vlucht en weer fijn ontvangen. Dit keer door Forest, onze gids op Sanya en haar zoontje Sunny die Engels moet oefenen. Forest deed haar naam eer aan en zette gelijk een paar bomen op over wat je hier allemaal kunt doen en hoe lang de mensen hier leven omdat dit het paradijs van China is, het Hawaii van Azië. Kortom: helemaal niets te klagen. Hoewel...

Hier en daar breekt er een spoortje verlangen naar huis door ons genietpantser. Bijvoorbeeld als je 1,5 uur moet wachten tot je kunt boarden en er 1,5 uur lang onafgebroken zo'n blikkerige Chinese omroepster in de microfoon staat te roeptoeteren. Stond ik maar bij AH denk je dan... Dames en heren attentie alstublieft: vandaag zijn de aardbeien in de bonus.. dat is tenminste nieuws waar we iets mee kunnen en wordt tenminste niet zo BELACHELIJK HARD TEGEN JE GESCHREEUWD! Echt, dat omroepen op vliegvelden, of waar dan ook, en ook die gidsen die rondlopen met een versterker en een vlaggetje, je wordt er gek van... Net als ALLE mensen die je iets willen verkopen. Geen ontkomen aan als je gezelschap bestaat uit twee meter Peter, Goudlokje, camera Piet, Jackie Kennedy en de mooiste meiden van China. HELLOOOOO! Joe want bamboeraft? Joe want neis skarf riel silk? Spesjal pleis for joe! NO TENK JOE!

Of als je na een dagje reizen in je hotel komt in een megatoeristisch oord en eten wilt bestellen, en NIEMAND Engels spreekt, zelfs geen gebarentaal (dat als je een gebaar van 'iets drinken' maakt, de serveerster je glazig aankijkt..). Dan zijn we in The Giggling Tree toch wel VET verwend dar ze allemaal enorm hun best deden met Engels, zelfs in Ushi stijl....Overigens is wel alles wel in het Russisch vertaald. Dat wordt smullen deze week....

Laatste klaagpuntje: als het dan toch lukt om iets Chinees te bestellen wat ook nog te eten is, (dus iets wat geen obscure lichaamsdelen, slijmerige weekdieren of stinkende ingrediënten bevat) is dat fijn, maar dat wil niet zeggen dat je er ook ZIN in hebt... Stiekem zitten we af en toe te watertanden bij het idee van andijviestamppot, bloemkool (Jasmijn), bitterballen en BROOD VAN BAKKER HILVERS!

Okee, dat was een stukkie klaagmuur... Het is ook tijd om te slapen. Morgen weer fruitig op, dan gaan we hier natuurlijk al het moois bekijken! Het wordt prachtig zonnig en warm weer dus we kunnen gelijk fijn aan onze 'tan' werken. Er is hier trouwens geen typhoon te bekennen voor wie het nieuws volgt. Dat is in een ander deel van China en het is een groot land hebben we vanuit het vliegtuig gezien. Maar als we onze reis andersom hadden gedaan hadden Erwin en Esther en de meiden nu in die omgeving gezeten en dus hele natte voeten gehad... Dan kun je maar beter natte voeten hebben van het zwembad of pootjebaden...Dus we klagen toch maar niet! Nou nog een ding dan.... Als je dan op je balkon zit s avonds, wat zou er dan lekkerder zijn dan een glaasje koude witte wijn. Rood zou ook mogen! Maar wijn is hier echt niet te betalen! Lijkt Zweden wel! Dus Zutphen: die Chinees.. mwah, maar een wijntje...?