Yangshuo

Nou, wat is het hier abnormaal fijn! Vandaag zijn we gearriveerd in Guesthouse The Giggling Tree in Yangshuo. Vanochtend zijn we om half 10 vertrokken uit ons vijfsterrenhotel (het was ook al te mooi om waar te zijn) en met een minibus naar deze locatie op het platteland gereden. Het leek een eeuw te duren voor we daadwerkelijk te stad uit waren en iets groens zagen, maar na bijna drie uur was de omgeving toch echt prachtig. Mooie bergen, kleine dorpjes en dan uiteindelijk in dit leuke guesthouse aangekomen. Het is hier wel warm en vochtig. Gelukkig is er een zwembad. Verder knusse kamers en een heerlijke keuken. Zowel westers als chinees, alles is lekker. Erwin en ik hadden gisteren geen tijd meer voor die massagevan 12 euro in het hotel, maar niet getreurd, het kan ook in Yangshuo. Dus met de taxi naar dr. Lily die op de brochure een nette witte jas aan heeft... Het zag er in werkelijkheid iets anders uit maar we zijn wel mega onder handen genomen. Morgen blauwe plekken? Nu lekker hangen op het terras van The Giggling Tree, potje Uno, dat werk! Heerlijk ontspannen!

Guilin deel 2

We zijn weer compleet! Gisteren rond half zeven reed het geblindeerde taxibusje met de familie van Maaren voor bij het hotel. Hoewel Jasmijn en ik ze nog niet konden zien, wisten we gelijk wie er in het busje zaten toen we iemand op de ramen hoorden bonzen en keihard Jasmijn! hoorden roepen. Merel vond het dus ook leuk om haar vriendin weer te zien!

Na inchecken en opfrissen eerst samen gegeten in het hotel, ondertussen natuurlijk alle verhalen uitwisselen. Daarna nog even de stad verkennen. Zwoel avondje, alles prachtig verlicht, half Guilin op straat, lekker flaneren. We hebben onze ogen weer uitgekeken en Jasmijn is een paar nieuwe All Stars rijker. Nou Peter en ik nog, dan kunnen we een clubje beginnen :-)

Vandaag eerst lekker uitgeslapen, rustig ontbeten en en koffietje op de kamer gedronken met Nederlandse stroopwafels erbij. Ondertussen de fotoos en filmpjes kijken bij de verhalen.

Vanmiddag weer de stad in. We waren te laat op om nog met een excursie mee te gaan en het was 2,5 uur rijden om zelf met een taxi ergens in de natuur te komen, dus zijn we maar op eigen houtje naar de Guilin Solitary Beauty Peak gelopen. Een soort park/paleistuin van vast een belangrijke dynastie (...), met als topattractie een karstberg met mooi uitzicht. 176 treden omhoog bij iets van 33 graden, op het warmst van de dag.... Omdat het park ook niet echt een topper was (gevoel: uitje van vroeger, met je ouders mee naar een abdij terwijl je eigenlijk wilt zwemmen....) sloeg de meligheid toe. Maar.... wel een van de herkenningspunten van Guilin, dus check! Gedaan!

Nu even lekker relaxen, de meiden zijn zwemmen op de vijfde etage (met badmuts, hihi), Erwin en Esther zijn nog even naar de Elephant Peak waar wij gisteren al waren, Peter doet een dutje en ik... schrijf dit blogje. Vanavond lekker samen chinees eten, misschien nog een massage voor 12 euro, nog wat souvenirs kopen misschien, kortom: nog even lekker genieten hier. Morgen zoeken we de rust op van het platteland van Yangshuo. Ook een lekker vooruitzicht!

Guilin

Nu is de vakantie echt begonnen! We hebben een paar hele mooie dagen gehad in Shanghai, Nanning en Guiping maar ook veel gereisd en soms hadden we een vol programma. Al met al heel veel indrukken. Vanaf vandaag 'hoeven' we even een paar dagen niets en kunnen lekker zelf bedenken wat we gaan doen! Heerlijk!

Gisteren moesten we nog vroeg uit de veren. Om 06.00 uur opstaan, inpakken, ontbijten (wat nu best lekker was...), afscheid nemen van de nanny en dan om 08.15 met de stadsbus vanuit het hotel in Guiping naar het treinstation. Van daaruit met de hogesnelheidstrein naar Guilin, een comfortabele reis van 3 uur met onderweg veel te zien. Buiten een mooi bergachtig landschap en soms een paar enorme steden, binnen een paar hele schattige chinese kinderen... En natuurlijk hadden we ook alle tijd voor een potje Unoooo!

In Guilin zijn we met de taxi naar het hotel gebracht. En wat voor hotel! Het zal vast de enige keer in ons leven zijn dat we in zo'n over the top 5 sterren hotel zitten. Het is gigantisch, met als extra publiekstrekker een kunstmatige waterval die elke avond tien minuten lang van de top van het hotel naar beneden stroomt. Hoe kitsch wil je het hebben? Het staat zelfs in het Guinness Book of Records...

Gistermiddag (na het inchecken en opfrissen) en vandaag lekker zelf rondgewandeld in de stad met een camera op de buik (doen de chinezen ook als ze in Nederland zijn :-)). De gids die vanaf Nanning met ons mee was, woont in Guilin en is even vrij. Dat gunnen we hem van harte want zijn vrouw is hoogzwanger... Zelf kunnen we ook wel zien dat Guilin echt een prachtige stad is. Heel groen, veel water, rondom karstbergen, palm- en bananenbomen en tropische bloemen in de parken. Gaaf! Daardoor ook wel supertoeristisch. Bussenvol toeristen (vooral Chinezen) rijden af en aan.

Straks komt er als het goed is een speciaal busje aan... Die met de familie van Maaren erin! Zij koppen vandaag een treinreis van 10 uur weg om in Guilin te komen. Ook zij hebben de afgelopen week een intensief programma gehad. De komende twee weken maken we er een relaxte vakantie van met elkaar. Jasmijn kan niet wachten tot ze er weer zijn. Ze heeft er nu al zin in om Merel het HELE hotel te laten zien. Ze vindt alles te gek!

Guiping deel 3

Oké, dus half vijf opnieuw verzamelen in de lobby van het hotel. Poging 2 voor de coffeebar met echte koffie. De gids stelt voor om een taxi te pakken maar er blijkt geen taxi te zijn die ons wil rijden, behalve als we veel meer betalen. De gids vindt dat een slechte houding, wij ook, dus go with the flow, we gaan lekker lopen. Terwijl we onderweg zijn stopt er een autoriksja naast ons. Een vent met een aardige kop. Tuurlijk wil hij ons brengen, voor het gewone tarief. Tuurlijk stappen wel in, dit willen wel meemaken!

We worden keurig afgeleverd in de buurt van de coffeebar die nu gelukkig open is. Een grote verrassing. Het is echt een gaaf stekkie. In een onooglijk steegje maar superleuk en modern ingericht, met een hele aardige eigenaresse en.... heerlijke koffie! We kletsen lekker met de gids en met de eigenaresse, die westerse sociologie heeft gestudeerd, wat de westerse inrichting en muziek verklaart. Het is zo gezellig dat ze vraagt of we ook wat willen eten. Ze is manager geweest bij de pizzahut en pizza's maken is haar hobby. Jasmijn fleurt helemaal op. Terwijl we wachten op de pizza raken we verder aan de praat. Ik vertel haar dat haar coffeebar een beetje als thuis voelt zo ver van huis, door de inrichting en de sfeer. Ze vraagt of Jasmijn misschien wil zien hoe een normaal Chinees huis er van binnen uit ziet want ze woont dichtbij. Leuk! We lopen samen met de gids met haar mee en mogen haar huis zien en ontmoeten haar moeder. Wat een leuk contact met leuke mensen in Guiping. 10x leuker dan met tig duizend mensen door een toeristische straat lopen! Ondertussen is de pizza klaar en kunnen we aanschuiven. Het smaakt heerlijk en Jasmijn, die uiteindelijk toch nog voor een clubsandwich heeft gekozen, eet zich tonnetje rond. Na deze heerlijke maaltijd wandelen we relaxed terug naar het hotel. Onderweg proberen Chinese tienermeisjes in hun beste engels een praatje aan te knopen. Veel gegiechel erbij.

Hmmmm, wat een leuk einde van wat begon als een hectische dag. Veel mooie herinneringen verzameld in Guiping voor Jasmijn! Morgen vroeg uit de veren. Dan gaan we met de trein naar Guilin en begint wat wij de relaxvakantie noemen!

Guiping deel 2

Zoooo.... dat was een 'bijzonder' begin van de dag. We hadden om half 10 afgesproken met de gids om naar een mooie bron te gaan, beetje de natuur in, omdat we toch niet het kindertehuis zouden kunnen bezoeken. Dus op tijd opstaan en flink ontbijten voor zo'n fysiek dagje. Flink ontbijten zat er helaas niet in. Allemaal bijzondere Chinese gerechten waar een Hollands hoofd niet echt naar staat om 0830 uur. Go with the flow, dus toch maar hier en daar wat eruit gepikt, beetje rijstpap, wat groente, een kopje thee. Jasmijn was not amused... Terwijl we zaten te eten kwam de nanny met haar dochter plotseling binnen en bij ons zitten. Ze had een mooi kado voor Jasmijn, een armbandje, een kettinkje en een tijdschrift over Guiping. Ze deed opnieuw haar best om meer informatie over de andere meisjes te delen en te vergaren en liet fotoboekjes zien van andere families (o.a. fam. Andriesen :-)). Het leek ons goed om haar ons fotoboek je te geven dus dat hebben we gedaan.

Omdat we met de gids een afspraak hadden het gesprek toch maar afgerond, even tanden poetsen en dan klaar voor een lekkere wandeling, offf.... toch niet. Eenmaal bij de gids bleken de nanny en haar dochter met ons mee te gaan naar.... het kindertehuis. Um... Peter in zijn outdoorkloffie, ik in mn afgeknipte spijkerbroek en niet meer witte gympen, terwijl we nette kleding in de koffer hebben zitten. Nou ja, go with the flow dan maar... Met de bus naar de wijk van het nieuwe kindertehuis. Peter ondertussen besmuikt de financien checken om eventueel nog een gift te kunnen doen, wat min of meer gebruikelijk is. Helaas geen envelop bij zich. Nou ja, go with the flow... Eenmaal in de buurt blijkt dat we alleen de BUITENKANT van het huis gaan bekijken. Ooohhh...dus geen nette kleren en ook geen envelop met inhoud nodig! Bij het kindertehuis voor de deur een man ontmoet (een official denken we). De gids vraagt ons het fotoboekje te overhandigen. Ja jongeh! Die hebben we net aan de nanny gegeven. Blik Arnhemse meisjes en een paar ansichten van Nederland dan maar. Go with te flow. Door al het geschipper en gebrek aan koffie (en eten) ontwikkelt zich bij Peter en Jasmijn een koppijntje/humeurtje. Heel begrijpelijk, wat een gehannes. We spreken af dat we naar de enige coffee bar van Guiping gaan, dat is even een eindje maar dan heb je wel wat. Prima! De nanny en haar dochter haken af, wij sjouwen tussen de Chinezen door achter de gids aan naar de coffeebar. Ondertussen begint het te regenen (dus even parapluutjes kopen bij de Chinese Zeeman, ha! je krijgt ons niet gek hoor, go with the flow). Beetje zoeken in de achterafstraatjes van Guiping en daar is dan toch echt de coffeebar. Joep... Dicht....

Klaar ermee, het is warm, nat, Jasmijn loopt op de reservetank en Peters koppijn zet door. EVEN geen coffeebar of mooie bron. Dikke doei! Terug naar het hotel en hergroeperen. Nescafeetje uit de koffer, dutje doen, samen een verhaaltje lezen en lekker een banaantje eten die er bij het kraampje toch echt anders uitzag. Die flow flowt maar even lekker, wij go-en even niet mee. Vanaf half 5 zijn we weer van de partij!

Guiping

Vandaag in Guiping aangekomen. Vanochtend om 09.00 uur vertrokken uit het hotel in Nanning om de trein van 10.00 uur te halen. Voor een ritje van max. 10 minuten naar het station dus lekker op tijd. Best fijn voor een familie die altijd 1 minuut voor (of na) de afgesproken tijd arriveert. Na 15 minuten kwamen we er helaas achter dat de chauffeur onderweg was naar het verkeerde station. Het kwam goed, maar er kwam wat Chinezen koppen bij alle security checks en hollen met rammelende rolkoffers aan te pas. Een paar minuutjes voor vertrek zaten we op onze plekken. Pfoeh!

Vervolgens in een hypermoderne trein met 200 km per uur door de rijstvelden en groene heuvels van Guangxi geraasd. Met 1,5 uur waren we in Guiping. Het contrast was dus best wel groot toen we het nagelnieuwe station uitstapten en met een oude, gammele, luid toeterende stadsbus met nummer 666 (...) richting stad moesten. Peter vond het geweldig, ik besloot mezelf wat aanpassingstijd te gunnen *ahum* en Jasmijn vond het wel een avontuur.

Hotel bleek prima maar heeft wel wat bijzondere items in de laatjes en de minibar. We vragen ons af of de kamers ook per uur te huur zijn zeg maar... Omdat het wel heel keurig en schoon is, houden we het maar op Chinese gastvrijheid of een praktische uitvoering van de eenkindpolitiek.... Afijn. Daar kwamen we niet voor naar Guiping. We zijn hier omdat Guiping op Jasmijns paspoort staat!

Om 1500 uur stapten we het hotel uit voor een afspraak met onze gids toen er plotseling een Chinese vrouw naar voren stapte en Jasmijn een dikke omhelzing gaf. Huh?!? Jasmijn in shock? Viel gelukkig (!) reuze mee. Het bleek een nanny van het kindertehuis te zijn die Jasmijn als baby verzorgd heeft. Een lieve vrouw die ook de andere meisjes van onze adoptiegroep bleek te kennen en ook foto's op haar mobieltje had van eerdere bezoeken. Samen met haar en de gids zijn we naar het oude kindertehuis gewandeld. Heel relaxed en best gezellig. Bij het kindertehuis is niet veel meer te zien omdat het is verhuisd naar een nieuwbouwlocatie, maar toch fijn om daar even rond te kijken. Niet unheimisch, er speelden veel kindjes in de straat en we trokken natuurlijk weer een hoop bekijks. Stoere gastjes uit de buurt van een paar turven hoog die gekke bekken trokken en Gangnam style nadeden en giechelende kleine meisjes... Jasmijn leek het allemaal wel leuk en interessant te vinden en heeft ook zelf wat foto's gemaakt. Tijdens een plotselinge regenbui mochten we zelfs even bij de overburen schuilen. De (jonge) man die daar met zijn gezinnetje woont, woont daar al zijn hele leven en vertelde dat hij vroeger mocht spelen met de kinderen in het tehuis! Na een poosje met z'n allen te hebben rondgewandeld vonden we het wel welletjes. We waren hier immers helemaal niet op voorbereid voor vandaag en Jasmijn al helemaal niet! Daarom bij het hotel afscheid genomen en een nieuwe afspraak gemaakt voor morgen. Kunnen we dan nog wat vragen stellen en onze 'Arnhemse meisjes' geven... Een bezoek aan het nieuwe kindertehuis zit er dan toch niet in, hebben we vanavond gehoord. Misschien ook niet zo erg.

We hebben deze enerverende dag afgesloten met een echte lekkere Chinese maaltijd met thee (met hulp van de gids, anders hadden we waarschijnlijk aan de ganzen-ingwanden, varkenspoten, hersens of weet ik wat gezeten). Nu lekker slapen en alle indrukken verwerken.

Nat in Nanning

Vanochtend eerst maar eens even flink uitgeslapen en een ochtendje aangerommeld. Dat was hard nodig! Uitgebreid bakkie koffie in de lobby, potje uno, wat foto's uploaden, koffers even anders inpakken nu we voorlopig niet hoeven te vliegen. Heel veel meer zat er ook niet in want het kwam hier vandaag met BAKKEN uit de lucht!

Vanmiddag toch een poging gewaagd en even met paraplu's van het hotel de stad in gelopen. Sjonge, die blikken! Het is toch wel wennen. Sta je op zo'n grote kruising, mogen de voetgangers oversteken, loop je daar op die zebra voor 100 wachtende scooterrijders langs. Ze denken nog net niet hardop maar kijken des te meer... naar Jasmijn, vervolgens naar ons en weer terug naar Jasmijn, naar Peter (stiekem lachen) en naar mij. We hebben de routine inmiddels wel door. Gewoon vriendeljk teruglachen en Jasmijn zegt soms doodleuk ni hao als iemand te lang blijft kijken. Ha! That's my girl!

Ondanks de paraplu's kleddernat geregend (straten stonden lekker blank) dus knoopten Jasmijn en Peter er nog maar even een zwembadsessie aan vast. Met verplichte Baadmuts! Proest!

Nu staan de koffers en kleren startklaar voor de volgende halte, Guiping, waar we morgen met de trein naar toe gaan. Hier heeft Jasmijn haar eerste levensjaar gewoond.

Welterusten!

Peter, Pauline en Jasmijn

Terug in Nanning

Er staat hier een elf-jarige te neurien onder de douche. Ze vindt de badstof slippers van het hotel VET COOL. Het uitzicht op het zwembad vanaf de negende etage idem. Ze weet feilloos de handigste lift te vinden en wil natuurlijk weten hoe het hier met de wifi zit.

Ik moet ineens denken aan 10 jaar geleden. Heel veel is nog hetzelfde. Het hotel, de kamers zien er nog net zo uit. Het tapijt is wat verkleurd maar nog steeds groen, de witte marmeren trap... Alleen lag er toen een uitgeteld hoopje mens in een kinderbedje, knock out van alle indrukken en een lange dikke huilbui. En nu loopt hier zo'n vrolijke tiener rond... *grijns* Wat een geluk is het toch...

We hadden een lange reisdag vandaag. Om 09.00 uur de van Maarens uitgezwaaid, 10.45 vertrek uit het hotel in Shanghai, naar een ander enorm vliegveld, keurig op tijd door onze gids afgeleverd bij de douane, dus direct ingecheckt. Daarna 2 uur wachten tot boarden. Een twee uur durende, voorspoedige vlucht naar Nanning, daar ontvangen door gids Pen die de komende week bij ons blijft. Nog een uurtje met de auto door de spits van Nanning en toen kwam er ineens veel herkenbaars in beeld, het hotel en de straatjes waar we onze eerste dagen met Jasmijn hebben doorgebracht. Leuk om hier weer te zijn. Beetje afgepeigerd zijn we wel. We wilden nog zwemmen maar als Jasmijn zelfs liever naar bed wil, wat heb je dan nog in te brengen? Morgen maar eens op het gemakkie hier rondkijken en misschien even een keer lekker (westers) bunkeren (sst... ).

Liefs van Peter, Pauline en Jasmijn